نقاشی های ماندگار . . . . . استاد محمود فرشچیان . . . عطار

 

نقاشی های ماندگار :

 

 

 

اثر ِ : استاد محمود فرشچیان

 

WWW.KARBASCHY.COM

" از ماست که بر ماست " . . . . . منسوب به ناصر خسرو

 

" از ماست که بر ماست "

 

 

 

 

 

 

روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خواست

 

                                                    وندر طلب طعمه پر و بال بیاراست

 

 

بر راستی بال نظر کرد و چنین گفت

 

                                                امروز همه عرش زمین زیر پر ماست

 

 

بر اوج چو پرواز کنم از نظر تیز

 

                                                 می بینم اگر ذره ای اندر ته دریاست

 

 

گر بر سر خاشاک یکی پشه بجنبد

 

                                                جنبیدن آن پشه عیان در نظر ماست

 

 

بسیار منی کرد و ز تقدیر نترسید

 

                                          بنگر که ز چرخ جفا پیشه چه برخاست

 

 

ناگه ز کمین گاه یکی سخت کمانی

 

                                          تیری ز قضا و قدر انداخت بر او راست

 

 

بر بال عقاب آمد آن تیر جگر سوز

 

                                     وز عرش مر او را به سوی خاک فرو کاست

 

 

بر خاک بیافتاد و بغلتید چو ماهی

 

                                        آنگاه پر خویش گشاد از چپ و از راست

 

 

گفتا عجب است این که ز چوب است و ز آهن

 

                                        این تیزی و تندی و پریدن ز کجا خاست

 

 

 چون نیک نگه کرد و پر خویش بر او دید

 

                                گفتا ز که نالیم که " از ماست که بر ماست "

 

 

منسوب به ناصر خسرو

 

www.karbaschy.com

 

نقاشی های ماندگار . . . . . خانه جنگلی

نقاشی های ماندگار:

www.karbaschy.com

نقاشي هاي ماندگار . . . . منظره و کوه

 

نقاشی های ماندگار:

 

WWW.KARBASCHY.COM

نقاشي هاي ماندگار . . . . منظره

نقاشی های ماندگار :

WWW.KARBASCHY.COM

نقاشي هاي ماندگار . . . . استاد مرتضی کاتوزیان . . . تکیه بر درخت

  نقاشی های ماندگار :

اثر ِ : استاد مرتضی کاتوزیان

WWW.KARBASCHY.COM

روزها فكر من اين است و همه شب سخنم . . . . . . مولوی

                                            

                            مرغ باغ ملكوت

 

   روزها فكر من اين است و همه شب سخنم

                                   كه چرا غافل از احوال دل خويشتنم

 

   از كجا آمده ام آمدنم بهر چه بود

                                    به كجا مي روم ؟ آخر ننمايی وطنم

 

   مانده ام سخت عجب كز چه سبب ساخت مرا

                                يا چه بود است مراد وی از اين ساختنم

 

   جان كه از عالم علوی است يقين می دانم

                               رخت خود باز بر آنم كه همان جا فكنم

 

   مرغ باغ ملكوتم نيم از عالم خاك

                                دو سه روزی قفسی ساخته اند از بدنم

 

   ای خوش آن روز كه پرواز كنم تا بر دوست

                                     به هوای سر كويش پر و بالی بزنم

 

   كيست در گوش كه او می شنود آوازم

                                    يا كدام است سخن مي نهد اندر دهنم

 

   كيست در ديده كه از ديده برون می نگرد

                              يا چه جان است نگويی كه منش پيرهنم

 

   تا به تحقيق مرا منزل و ره ننمايی

                                          يكدم آرام نگيرم نفسی دم نزنم

 

   می وصلم بچشان تا در زندان ابد

                                          از سر عربده مستانه به هم درشكنم

 

   من به خود نامدم اين جا كه به خود باز روم

                                           آن كه آورد مرا باز برد در وطنم

 

   تو مپندار كه من شعر به خود می گويم

                                         تا كه هشيارم و بيدار يكی دم نزنم

 

   شمس تبريز اگر روی به من بنمايی

                                      والله اين قالب مردار به هم در شكنم

                                                                          مولوی

 www.karbaschy.com

نقاشی های ماندگار . . . . . . استاد مرتضی کاتوزیان

 

   نقاشی های ماندگار :

  

 

اثر ِ : استاد مرتضی کاتوزیان

WWW.KARBASCHY.COM

نقاشی های ماندگار . . . . . . استاد محمد عزتی . . . زیارت

 

نقاشی های ماندگار :

 

 

 

اثر ِ : استاد محمد عزتی

 www.karbaschy.com

از علی آموز اخلاص عمل . . . . . مولوي

                         

از علی  آموز  اخلاص عمل

          

از علی  آموز  اخلاص     عمل           شیر حق را دان مطهر از دغل

 

در غزا بر پهلوانی  دست  یافت           زود شمشیری برآورد و شتافت

 

او خدو انداخت  بر روی   علی

افتخار  هر  نبی      هر    ولی

 

آن خدو زد بررخی که روی ماه           سجده آرد پیش او در  سجده گاه

 

در زمان انداخت  شمشیر   علی           کرد   او  اندر  غزالش   کاهلی

 

گشت حیران آن مبارز زین عمل

وز نمود عفو و رحمت بی محل

 

گفت  بر  من  تیغ   تیز  افراشتی          از   چه   افکندی مرا   بگذشتی

 

آن چه دیدی بهتر  از  پیکار  من           تا شدستی سست در اشکار من

 

در  شجاعت   شیر   ربا    نیستی

در مروت خود که داند کیستی ...

 

ای علی که جمله  عقل  و دیده ای          شمه ای  واگو  از آنچه  دیده ای

 

تیغ حلمت جان ما  را  چاک  کرد          آب علمت خاک ما را پاک کرد

 

بازگو دانم که  این  اسرار هوست

زآنکه بی شمشیر کشتن کار اوست

 

راز ، بگشا ای      علی مرتضی         ای پس از سوءالقضا حسن القضاء

 

گفت من تیغ  از  پی  حق  می زنم          بنده ی حقم   ،   نه  مآمور   تنم

 

شیر    حقم    نیستم    شیر   هوی          فعل من بر  دین  من  باشد  گواه

 

رخت خود را من  زره    برداشتم

غیر  حق  را  من  عدم   انگاشتم . . .

 

                                                                                               مولوی

                                                                            

نقاشي هاي ماندگار . . . . منظره

نقاشی های ماندگار:

WWW.KARBASCHY.COM

نقاشي هاي ماندگار . . . . منظره

نقاشی های ماندگار :

WWW.KARBASCHY.COM

نقاشی های ماندگار . . . . . استاد مرتضی کاتوزیان

 

نقاشی های ماندگار  :

اثر ِ : استاد مرتضی کاتوزیان

WWW.KARBASCHY.COM

نقاشي هاي ماندگار . . . . . . محمد رضا شریف

  نقاشی های ماندگار :

اثر ِ : محمد رضا شریف

WWW.KARBASCHY.COM

یا علی گفت

   

                      

   یاعلی گفت   

 

زلیلی من شنیدم یا علی گفت

به مجنون چون رسیدم یا علی گفت

مگر این وادی دارالجنون است

که هر دیوانه دیدم یا علی گفت

نسیمی غنچه ای را باز میکرد

به گوش غنچه دیدم یا علی گفت

چمن با ریزش باران رحمت

دعایی کرد و او هم یا علی گفت

يقين پروردگار آفرينش
                                       به موجودات عالم يا علی گفت

دلا بايست هر دم يا علی گفت
                                       نه هر دم بل دمادم يا علی گفت

به هر روز و به هر شب يا علی گفت

                                  به هر پيچ و به هر خم يا علی گفت

خمیر خاک آدم را سرشتند

چو برمی خاست آدم یا علی گفت

علی در كعبه بر دوش پيمبر
                                          قدم بنهاد وآن دم يا علی گفت

عصا در دست موسی اژدها گشت
                                             كليم آنجا مسلّم يا علی گفت

علی را ضربتی کاری نمیشد

   یقینم ، ابن ملجم ، یا علی گفت

مگر خیبر ز جایش کنده میشد

یقین آنجا علی هم یا علی گفت

 

www.karbaschy.com

نقاشي هاي ماندگار . . . . استاد مرتضی کاتوزیان . . . پیرمرد خسته

  نقاشی های ماندگار :

اثر ِ : استاد مرتضی کاتوزیان

نام اثر : پیرمرد خسته

WWW.KARBASCHY.COM

نقاشي هاي ماندگار . . . . منظره غروب

 

نقاشی های ماندگار:

WWW.KARBASCHY.COM

شعر . . . . . بت شکن و بت پرست

 

 

بت شکن و بت پرست

 

 

 

 

 

دیـــد ابـــراهیــــم مــــردی بینــــوا	خستـه و پیر و ضعیف و بــــــی پناه
عمر او بگذشتــــه از هشتـــاد واند	پشت خم گشتـــــه ملـــــول ودردمنــد
او گرسنـــه بــود و بیمار و مریض	خــاطــــرش آزرده و رویش حضیض
لنگ لنگان می گذشت از کوچه ها	صورتش پوشیـــده بـود از گـــرد راه
چــون بدید او را رسول حق بـــراه	ژنده دلقــی پــاره کفشی هم بـــه پــــا
سوی او بـــا مهـربانــی شـــد روان	لطف بــــی حــــد کرد بــر آن ناتـوان
گفت ابراهیم خلیل بـــر پیـــرمـــرد	ای شکستــه زیــــر بــار رنـج و درد
خاطـرت آزرده و رویت حــــزیــن	سینه ات پــر درد و زخمـی و غمیـن
بــــر سرای مــا بیـــا بگشـــــوده در	تــا بــر آسـايــی دمـــی از ایــــن سفر
حاجتــــی داری بیــا آنجـــا بگیـــــر	تــا شوی از لطف ایـــن پیمانـــه سیـر
دست او بگـرفت بــــا مهر و صفــا	ســوی منـــــزل بـــــرد مـــرد بینـــوا
داد فــرمـــان سفــــــره ای آراستـــند	بــــوی خوش از اطعمه بـــرخاستــند
لقمه ای بــرداشت بـُـردش بـر دهان	دست لـــــرزان و نحیف و نـــاتـــوان
گفت ابــــراهیم : ای عبــــد خــــدا	نـــام حق را  بــر زبــان جــــاری نما
ایـن همـــه روزی فقط از آن ِاوست	او بــُـود مــا را همیشه یـا ر و دوست
پس ســزد قبل از شـــروع کــــارها	بــر زبــــان آری همـــــی نــــام خـــدا
رو بـــه ابـــراهیم کــــرد آن پیرمرد	بـــا دو چشم بــی فروغ و روی ســرد
از خـــدا گویی مـــرا ای هرزه گوی	بعد از این ،از رب خود حرفی مگـوی
جــز بتـــان ربــــی ندارد ایـــــن تنم	بنـــــده بت هستـــــم و ربـــــم صنــــم
تا شنید ایـــن را ز مـــرد بت پرست	رشتــــه مهــــر پیامبـــر بــــر گسست
شد همــی آشفتـه، روی درهــم کشید	لب همــــی از چشم بـــــر دندان گزیـد
گفتش اینک رو از این خوان و سرا	تــــا نبینــــم رویــــت ای عـدو خـــــدا
پیــرمــرد بــــــی نــــوای دل سیـــاه	لقمــــه را بنهشت بـــــا تـــردیـــد و آه
دل شکسته راه خود بگرفت و رفت	هم گـــرسنـــــه هم دل بشکستـــه تـفت
وحـــی آمــد بـــر پیمبر ای رســـول	دل چـــرا بشکستــی ! از عبــد ملـــول
روزی او را بــــدادیــــم ســـالهــــــا	گرچـــه او بت مــــی پرستید از خطـا
تــــو ندادیش یــک وعـــــده طعــــام	مــــا بـــدادیمش ســـالهـــــــای مــــدام
مشرکان و بت پـــرستــــان بنده اند	گـــرچـــه از روی خـــدا دل کنده انــد
جلـــــوه مـــــا را نمــی بینند عیــــان	چــون حصاری بسته راه چشم و جان
او نمــی دانــــــد ز اســـرار نهــــان	دوست داریم بنـدگـــان خــــود چســــان
خوان مــــا گسترده بـا شــد هـر کجا	هـــر کسی سهمی خورد از خوان مـــا
مـــا بــه هر موجود روزی می دهیم	سایــــه خود را بـه هـــر جـــا می نهیم
ماهـــی دریــــــا و مـــرغ آسمـــــان	جملـــه روزی می خــورند دارند امان
هر کجـــا بینی نشان از روی ماست	هر دل ِبشکسته رویش ســـوی مــاست
هر زمــــان آهـــی رود بــــر آسمان	یـــا کـه اشکی بــرجهد از چشم جـــان
مـــا کنیم بـــر بندگــــان خود نظـــر	او هـــر آن خــــواهد دهیمش بیشتــــر
کـــی فراموشش کنیم ایــــن بنــده را	خــــواه مـــوحد خواه مشـــرک به خدا
مـــا تـــرحــــم می کنیم بــر بندگــان	می نهیم مـــرهم بــــه زخم خستگــــان
بت پرست و مؤمن و پـــرهیـزگـــار	جمله مهمانند بــــه خوان کـــردگـــــار
درب ایـــن خــانه بـه روی جمله باز	بر نگردد زین سرا جـــز بــــی نیـــاز

                                          

                                     

نقاشی های ماندگار . . . . . . . سعید پناه زاده

 

نقاشی های ماندگار:

 

اثر ِ : سعید پناه زاده

WWW.KARBASCHY.COM

آن شب قدری که گويند اهل خلوت امشب است . . . . . . حافظ

 

آن شب قدری که گويند اهل خلوت امشب است . . . . . . حافظ

 

آن شب قدری که گويند اهل خلوت امشب است

یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است

 

تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد

هر دلی از حلقه‌ای در ذکر یارب یارب است

 

کشته چاه زنخدان توام کز هر طرف

صد هزارش گردن جان زیر طوق غبغب است

 

شهسوار من که مه آیینه دار روی اوست

تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکب است

 

عکس خوی بر عارضش بین کفتاب گرم رو

در هوای آن عرق تا هست هر روزش تب است

 

من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می

زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است

 

اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین

با سلیمان چون برانم من که مورم مرکب است

 

آن که ناوک بر دل من زیر چشمی می‌زند

قوت جان حافظش در خنده زیر لب است

 

آب ِ  حیوانش  ز منقار  بلاغت   می‌چکد

زاغ کلک من به نام ایزد چه عالی مشرب است

   حافظ            

 

www.karbaschy.com