صاحبدلان

همانـگونه که می دانید «ابراهیم خلیل الله» پیامبر مشترک تمام ادیان است و او " بت شکن " معروف تاریخ است.

گفته اند روزی حضرت ابراهیم ، سالمندی فرتوت وسالخورده با پشتی خمیده و دردمند را در راه دید که هشتاد و ا ندی از عمرش می گذ شـت. چون دلش به حال او بسوخت او را به خانه دعوت کرد و برای او غذا وسفره ای مهیا و آماده کرد. هنگامی که این پیرمرد می خواست شروع به خوردن غذا کند، ابراهیم رو به او کرد و گفت : با نام خدا وایزد یکتا لب به غذای گشای .

پیرمرد جواب داد: من " بت پرست " هستم و سالیانی زیاد بت و صنم پرستیده ام و نمی توانم چنین کنم !!!

ابراهیم که از پاسخ وی ناراحت و آشفته شده بود نه تنها با او تند شد که او را گرسنه از خانه بیرون کرد .

با اخراج او ازخانه ، ازسوی خدایِ  ِ روزی دهنده و رزاق زمین وآسمان برابراهیم وحی آمد  که :

ای ابراهیم !

ما بیش از هشتاد سا ل به این بنده ی ناشکر و نامهربان غذا و طعام دادیم و روی خود نیاوردیم ، ولی تو حاضر نشدی حتی یک وعده غذا به او بدهی ! چرا دل او را شکستی؟

هر زمان دلی بشکند یا اشکی روان شود ما بر بندگان مان نظر می کنیم و هر آنچه بخواهند به آنان عطاء

 خواهیم کرد .

ابراهیم !

خوب بدان ! از ماهی دریا تا مرغ آسمان، از کافر و مشرک تا مؤمن و خداپرست همه بندگان مایند و هر یک از خوان و سفره گسترده ما بهره منـدند ، ما هیچ گاه کسی را تنها  نگذاشته ایم . . . . . .

ای ابراهیم  !  بدان که . . . . . .

و . . . . . .

این یادآوری بر آنانی که :

                                  صدقه را نه برغیر مسلمان که هیچ ، بر اهل سنت هم جایز نمی دانند ! ؟

دکتر مجتبی کرباسچی

دی ماه  .  . . .1386

شاعری توانا این داستان را با شعری بسیار ساده و زیبا به نظم آورده است که در زیر این شعر را با نام

 « بت شکن و بت پرست » با هم می خوانیم :